21.05.02.

Sumt ķ fari mannkyns skiptir meira mįli en annaš.

Sumt aš žvķ sem mašurinn gerir er naušsynlegt honum til žroska, į mešan annaš sem hann gerir er honum afžreying į mešan hann tekur śt sķnar kennslustundir į vegi žroskans.

Žaš er hvorki mitt né nokkurs annars aš dęma žaš ónaušsynlegt eša naušsynlegt, žaš eina sem skiptir mįli er aš mašurinn ķ sinni mynd geti lifaš ķ kęrleika, ekki ašeins kęrleika hvors til annars heldur ķ eigin kęrleika til sjįlfs sķns, žvķ aš mašurinn getur ekki sżnt sjįlfum sér kęrleika og umhyggju og umburšarlyndi žį er borin von aš hann geti sżnt nįgrannanum kęrleika og umburšarlyndi.

Vegna žess aš allt sem snżst um er aš spegla sjįlfan sig gagnvart öšrum, lķfiš er speglun eins og žiš oršiš žaš, žaš sem žiš eruš žaš eru žiš öšrum lķka.

Ef žiš getiš ekki veriš sjįlfum ykkur kęr og umvafiš sjįlf ykkur ķ kęrleika žį getiš žiš ekki umvafiš ašra.

Žess vegna vill ég lķka benda į žaš aš žaš sem ég flokka og ég tek žaš fram aš žaš er mķn flokkun og einskins annars, aš žaš sem skiptir mįli ķ lķfinu žaš er aš rękta kęrleikann ķ brjósti sķnu, kęrleikann til sjįlfs sķns žvķ ef aš žś byrjar į byrjuninni sem er aš rękta kęrleikann til sjįlfs žį žarftu ekki aš rękta hann gagnvart öšrum, hann er til stašar og er ósjįlfrįš birting og višbrögš gagnvart hverju žvķ sem ķ kringum žig er.

Ef žś aftur į móti ert į hnefanum eins og stundum er oršaš gagnvart sjįlfum žér žį er į sama hįtt borin von aš žś getur birt kęrleikann öšrum nema ķ uppsettum dęmum sem eru fyrirfram įkvešin, ósjįlfrįš višbrögš žķn verša į sama hnefanum og žś ert gagnvart öšrum.

Žannig virka allir hlutir śt frį sjįlfum žér en ekki inn til žķn, leiš kęrleikans hlżtur aš liggja nišur ķ hjarta hvers og eins og žašan śt en ekki inn til hjartans og žašan upp.

Žaš vęri meira en lķtiš svo ég noti nś žetta orš skrķtin hringrįs į orkuflęši alheimsins, vegna žess aš kęrleikurinn er allt ķ öllu allsstašar.

Žess vegna hlżtur hann aš koma nišur til žķn og birtast śt frį žér en ekki utan aš og inn til žķn og birtast upp į viš.

Vertu góšur viš sjįlfan žig, višurkenndu sjįlfan žig sem holdi klędda veru engum óęšri heldur en ég og ašrir sem ganga andlega heima, višurkenndu sjįlfan žig sem kęrleika og eilķft ljós, sem į allt hiš besta skiliš sem ekki ašeins orkulegur heimur hefur upp į aš bjóša heldur lķka veraldlegur heimur og leitašu žess skilnings aš allt sem skiptir mįli er kęrleikurinn.

Efniskenndir hlutir eru fįnżtir ef kęrleikurinn er ekki til stašar, en sé kęrleikurinn til stašar eru efniskenndir hlutir sjįlfssagšir hverjum žeim sem kann meš žį aš fara ķ kęrleika.

Meš kęrleiksljósi.

Greifinn af Saint German.